1. (a) 5237 sayılı (Yeni) T.C.K. madde 202/1: 2 yıldan 8 yıla kadar hapis.
(b) 765 sayılı T.C.K. madde 332: 3 yıldan 10 yıla kadar hapis ve 50 liradan 500 liraya
kadar ağır para cezası ( 19. madde ile 3506 ve 4421 sayılı Kanunlardaki artış oranı uygulanır).
765 sayılı Kanunun 332. maddesiyle hükümet makamlarının buyruk ve kararlarına konulan
mühürler korunmaktadır. Bunların buyruk ve kararları belgelemek, diğer kağıtların doğruluğunu ve
gerçeğe uygunluğunu onaylamak için kullanılması gerekir.
5237 sayılı Kanunun 202/l. maddesinde; bu mühürlerin Cumhurbaşkanlığı, Türkiye
Büyük Millet Meclisi Başkanlığı ve Başbakanlık mühürleri olduğu belirtilerek, duraksama ve
yanılgıya yer bırakılmamıştır.
Suçun maddi öğesi: anılan mühürleri sahte olarak üretmek veya (sahteliğini bilerek)
kullanmaktır.
Manevi öğesi: maddede sayılan yönetim katlarına ait mührü sahte olarak üretmek veya
sahte mührü kullanmak, bunları bilerek ve isteyerek gerçekleştirmek bilinç ve iradesidir.
Gerçek bir buyruk veya karar üzerine sahte mühür basılırsa bu maddedeki suç, buyruk ve
karar da sahteyse hem mühürde ve hem de resmi belgede sahtecilik suçları oluşur.
2. (a) 5237 sayılı (Yeni) T.C.K. madde 202/2: 1 yıldan 6 yıla kadar hapis.
(b) 765 sayılı T.C.K. madde 333: 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve 20 liradan 200 liraya kadar
ağır para cezası ( 19. madde ile 3506 ve 4421 sayılı Kanunlardaki artış oranı uygulanır).
765 sayılı Kanunun 333. maddesinin birinci fıkrası; resmi daire ve kamu kurumlarının
mühürlerinin sahte olarak üretilmesini (taklit olunmasını) veya sahteliği bilinerek kullanılmasını, ikinci
fıkrası ise; kamuya güven vermek için kullanılan onay ve belgelendirmeye özgü diğer alet, aracın
üretilmesini (taklidini) veya kullanılmasını yaptırıma bağlamıştır.
5237 sayılı Kanunun 202/2. maddesi; kamu kurum ve kuruluşları yanında kamu kurumu
niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından kullanılan onaylayıcı veya belgeleyici mührü sahte olarak
üretmeyi ve bilerek kullanmayı suç olarak nitelendirmiştir.
765 sayılı Kanunun 333/2. maddesindeki “kamuya güven vermek için kullanılan onay ve
belgelendirmeye özgü diğer alet ve araçlar” la ilgili düzenlemeye 5237 sayıl Kanunun 202. maddesinde
değinilmemiştir. Bunlar, maddenin 2. fıkrasındaki tanım ve niteliğe uygunsa, anılan fıkra uygulanır.
Uygun değilse, öğe ve koşulları oluştuğu takdirde sahtecilik ve/veya dolandırıcılık suçlarına vücut verip
vermediği değerlendirilmelidir.
5237 sayılı Kanunun 202/2. maddesindeki suçun maddi öğesi: maddede açıklanan kurum veya
kuruluşlarca belgelemek veya onaylamak için kullanılan mührü sahte olarak üretmek veya sahteliğini
bilerek kullanmaktır.
Manevi öğe: bu mühürleri sahte olarak üretmek veya sahteliğini bilerek kullanmak bilinç ve
iradesidir.
Sahte mührün uygulandığı belge de sahteyse, hem mühür ve hem de belge sahteciliği söz
konusu olur.