Haramiler

YENİ TCK MD

MADDE 158. - (1) Dolandırıcılık suçunun;
a) Dinî inanç ve duyguların istismar edilmesi
suretiyle,

ESKİ TCK MD
765 sayılı kanunda buna
karşılık gelen bir hüküm
yoktu.


Birinci fıkranın (a) bendinde 765 sayılı eski TCK’da yer
almayan bir nitelikli hal düzenlenmiştir.
Bu hükme göre, dolandırıcılık suçunun dinî inanç ve
duyguların istismar edilmesi suretiyle işlenmesi, bu suçun temel şekline göre
daha ağır ceza ile cezalandırılmayı gerektiren bir durum olarak kabul edilmiştir.
Burada dikkat edilmesi gereken husus, dinin bir aldatma aracı olarak
kullanılmasıdır.

Belgelerde sahteciliğin, diğer anlatımla gerçeğin taklit veya tahrifinin aldatma yeteneği

olması, zarar olanak veya olasılığı bulunması, kasten (zarar verme bilinciyle) yapılması gerekir.

Eylemin belge niteliğindeki yazı üzerinde gerçekleştirilmiş olması, sahtecilik suçunun ön

koşuludur.

Aldatma yeteneği; belgedeki sahteciliğin ilk bakışta anlaşılamaması, başkalarını aldatabilecek

biçim ve içerikte olmasıdır. Aldatma yeteneğini, suçun maddi öğesine göre hakim takdir eder. Aldatma

(a) 5237 sayılı (Yeni) T.C.K. madde 203 cezası: 6 aydan 3 yıla kadar hapis veya

52. maddenin yollamasıyla) 5 günden 730 güne kadar adli para cezası.

(b) 765 sayılı T.C.K. madde 274/1: 3 aydan 2 yıla kadar hapis ve 40 liraya kadar ağır para

cezası (19. madde ile 3506 veya 4421 sayılı Kanunlardaki artış oranı uygulanır).

Her iki madde arasında düzenlenme amacı ve öğeleri bakımından bir fark yoktur.

Suçun maddi öğesi: bir şeyin saklanması veya varlığının aynen korunmasını sağlamak için,